คนเล่นของ มีข้อห้ามอะไรบ้าง สังเกตได้ยังไงว่าคนรอบตัวทำอะไรพวกนี้หรือไม่ ?

คนเล่นของ ไม่ได้หมายถึงคนที่เล่นของต่ำ ของไม่ดีเหมือนเวลาที่ดูในหนังหรือในละครเท่านั้น แต่ยังหมายถึงผู้ที่มีวิชาอาคม หรือผู้ที่รับการสักยันต์เพื่อป้องกันตัวได้อีกด้วย เพราะฉะนั้นในบทความนี้ เราจึงขออธิบายในแบบภาพรวมให้เข้าใจตรงกันว่า หากคนรอบตัวคุณมีของ หรือแม้กระทั่งว่าคุณจะเข้ารับการฝึกวิชาอะไรบางอย่าง ส่วนใหญ่จะมีข้อห้าม หรือวิธีการปฏิบัติตัวยังไงบ้าง 

ขอย้ำอีกทีว่าไม่ใช่ทุกคนที่ปฏิบัติตามนี้ จะต้องเป็นคนเล่นของเสมอไป และไม่ใช่ทุกคนที่จะยึดถือกฎตามนี้ บางคนอาจจะมีกฎข้ออื่นๆ อีกตามวิชานั้นๆ ซึ่งครูบาอาจารย์จะเป็นผู้กำหนดขึ้นมา หากไม่ปฏิบัติตามนอกจากจะทำให้เสื่อมวิชา ยันต์ที่สักมาไม่ประสิทธิผล ยังอาจต้องธรณีสารที่เป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตได้ด้วย

อ่านเพิ่มเติม : การต้องธรณีสารคืออะไร มีวิธีแก้ไขยังไงได้บ้าง?

คนเล่นของ สังเกตยังไง จะรู้ได้ไงว่าคนรอบตัวเล่นของหรือเปล่า ?

จริงๆ แล้วการสังเกตคนที่เล่นของเป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะคนเหล่านี้ถ้าไม่โอ้อวดตัวเองให้รู้กันไปเลย ก็มักจะปกปิดไม่ให้ใครรู้ว่าตัวเองสามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้ และอย่างที่ได้เกริ่นนำไปว่า บางครั้งการสักยันต์ การเรียนวิชาโบราณบางอย่าง หรือแม้กระทั่งการพกวัตถุมงคลที่มีพลังมาก ก็จัดอยู่ในกลุ่มของ “คนมีของ” ได้เช่นกัน แต่อาจจะเน้นไปทางป้องกัน ช่วยเหลือมากกว่าการนำไปใช้ในทางที่ผิด เพราะฉะนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะคาดเดาได้ว่าใครบ้างที่เล่นของ แม้กระทั่งคนรอบตัว ถ้าไม่พูดก็ไม่มีวันรู้เช่นกัน 

อย่างไรก็ตาม คนที่มีวิชาเหล่านี้มักจะมีกฎหรือข้อห้ามบางอย่างที่ไม่สามารถปฏิบัติได้ ซึ่งคุณอาจจะสังเกตุเห็นได้อยู่บ้าง 

ข้อห้ามของคนเล่นของ ที่พบเห็นกันบ่อยที่สุด

ทุกวันนี้ถึงแม้ว่าจะมีฆราวาสตั้งตัวเป็นอาจารย์เปิดสำนักมากมาย แต่ละสำนักก็จะมีข้อห้ามที่แตกต่างกันไป แต่หลักๆ แล้วก็ยังมีส่วนที่คล้ายคลึงกันอยู่ ได้แก่

• ห้ามกินน้ำเต้า มะเฟือง และบวบ : เพราะน้ำเต้าเปรียบได้กับหน้าอกผู้หญิง มะเฟืองเปรียบได้กับอวัยวะเพศของผู้หญิง และบวบก็เปรียบได้กับอวัยวะเพศของผู้ชาย แต่จริงๆ แล้วกุศโลบายของข้อห้ามข้อนี้ คือการไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่แอบเป็นชู้กับลูกเมียชาวบ้าน
• ห้ามลอดราวตากผ้า : เพราะเชื่อกันว่าราวตากผ้า มักจะมีผ้าซิ่น ชุดชั้นในของผู้หญิงตากอยู่ จะทำให้ของเสื่อม
• ห้ามลอดสะพานหัวเดียว : สมัยก่อนเวลาคนจะอาบน้ำ จะต้องไปที่ริมแม่น้ำ ริมคลองที่มีสะพานหัวเดียวยื่นออกไป คนที่หลบอยู่ใต้สะพานส่วนมากจึงมักจะเป็นคนไม่ดีที่คิดจะขโมยของ หรือถ้ำมองผู้หญิงอาบน้ำ
• ห้ามทุบตีทำร้ายพ่อแม่ : บางที่อาจจะห้ามดุด่า ว่ากล่าวพ่อแม่ด้วย
• ห้ามลอดใต้ไม้ค้ำต่างๆ : ในภาคเหนือ จะมีคำว่า “ขะลำ” ที่หมายถึงอาถรรพ์ไม่ดี จึงเชื่อว่ากันว่าหากเดินลอดไม้ค้ำ ที่ออกเสียงคล้ายขะลำ จะทำให้อาถรรพ์กดทับแรงครูในวิชาที่ร่ำเรียนมาก
• ห้ามกินข้าวงานศพ : เพราะเชื่อกันว่าเป็นการกินข้าวผี อย่างน้อยที่สุดถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ คนมีวิชาจะต้องกินนอกชานเรือน
• ห้ามไหว้ผี : คนมีวิชาบางคนจะไม่ไปงานศพ จะไม่ยกมือไหว้อะไรที่อุปมาได้ว่าเป็น “ผี” เช่น ศาลเจ้า ศาลตายาย

นอกจากนี้บางวิชา อาจจะห้ามถ่มน้ำลายลงโถส้วม ห้ามกินของเหลือ ห้ามเดินลอดใต้ถุนบ้าน ห้ามกินฟัก และอาจจะมีข้อห้ามอื่นๆ อีกมากมาย

หากทำผิดข้อห้าม หรือไม่ได้ปฏิบัติตามกฎ จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ?

การทำผิดกฎส่วนใหญ่ ไม่ได้เป็นอันตรายอย่างใดนอกจากของที่มีหรือพกพาอยู่อาจจะเสื่อมความขลัง วิธีแก้ก็อาจจะต้องไปขอขมาครูบาอาจารย์ เพื่อรับการประสิทธิ์วิชาใหม่ แต่ในรายที่ร้ายแรงมากๆ ก็เป็นไปได้ที่อาจจะเกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้น ตั้งแต่ดวงตก เจ็บป่วยไม่มีสาเหตุ ไปจนถึงขั้นเสียชีวิต 

เพราะฉะนั้นหากเป็นไปได้ ไม่ว่าจะทำอะไรให้สอบถามเรื่องข้อห้ามให้ละเอียดก่อนทุกครั้ง และอย่าลืมสอบถามเงื่อนไขที่อาจจะช่วยในการหลีกเลี่ยงได้ ถ้ามั่นใจว่าข้อไหนทำไม่ได้ก็ไม่ควรรับครู หรือรับวัตถุมงคล-เครื่องรางชิ้นนั้นๆ มาเป็นอันขาด มิเช่นนั้นอาจจะเจอปัญหามากมายเกินกว่าที่คุณจะคาดเดาได้ และอาจส่งผลกระทบต่อคนรอบข้างด้วยแบบไม่รู้ตัว